تاتاهو

چندی قبل در گروه بافت " سرزمین مادری ، خانه پدری حکایت "الو گفتن" توجه ام را جلب کرد.

در آنجا نوشته شده بود که گراهام بل مخترع تلفن چون نام معشوقه اش الساندرا لولیتا بوده و بطور مرتب با او در تماس بوده است.، اسم معشوقه اش را بمرور کوتاه می کند و الساندرا لولیتا تبدیل به "الو" می شود و پس از آن مردم الو می گویند.

ولی حقیقت چیست؟

الکساندر گراهام بل (1922 - 1847) هنگام مهاجرت از اسکاتلند به آمریکا معلم ناشنوایان بوده است و در آمریکا علاوه بر کلاس های عمومی، معلم خصوصی خانم

Mabel Gardiner Hubbard

که از یک خانواده ثروتمند بوده می شود و یک سال پس از به ثبت رساندن تلفن با وی ازدواج می کند.

هم همسر و هم مادر گراهام بل ، هر دو ناشنوا بوده اند و اگر این فرضیه را قبول کنیم که گراهام بل بعد از اختراع تلفن، اولین سیم تلفن را از خانه و یا محل کارش به خانه الساندرا لولیتا کشیده باشد، همه از آن مطلع می شدند و راز داشتن معشوقه برای همگان آشکار می شد.

گراهام بل هنگام به ثبت رساندن تلفن کلمه Ahoy را پیشنهاد می کند که هنگام زنگ زدن از آن استفاده شود ولی بعد پیشنهاد ادیسون Hello مورد قبول قرار می گیرد و از آن به بعد در آمریکا و بیشتر نقاط دنیا این کلمه را بکار می برند.

در کشورهایی مثل ایران که "الو" می گویند، بخاطر ارتباطات فرهنگی است که با فرانسه داشته اند. البته این فرضیه را هم میتوان قبول کرد که الکساندر گراهام بل اصلیت اش ایرانی بوده و تلفن را در ایران اختراع کرده و معشوقه اش هم الساندرا لولیتا ایرانی بوده و "الو" همان کوتاه شده الساندرا لولیتا است.

بیشتر انگلیسی زبانان در دنیا یا از hello استفاده می کنند و یا از Hallo و این هیچ ربطی به نام الساندرا لولیتا ندارند. گراهام بل پس از اینکه به کمک پدر خانمش شرکت تلفن بل را راه اندازی می کند در محل کارش حتی تلفن هم نداشته است.

فرانسویی ها می گویند hallå, یا allo و یا Jecoute.

اسپانیایی‌ها می گویند Diga me

ژاپنی ها می گویند Moshi Moshi

سوئدی ها می گویند Hallo و یا اسم خود را می گویند و..........

کلمه تلفن از دو واژه تله (فاصله دور) و فون (صدا) تشکیل شده است. و الو در زبان فرانسه به معنی صوت است. (فرهنگ دهخدا)

اختراع تلفن تا هنگام پیدایش انرژی الکتریکی ممکن نبود.

سال 1753 میلادی، فیزیکدانی بنام چارلز در یک مجله اسکاتلندی مقاله ای به چاپ می رساند و در آنجا نظریه اینکه انرژی الکتریکی از قسمت ابتدایی سیم شروع می شود و در پایان آن به اتمام می رسد را ارائه می دهد.

در سال 1857 میلادی تلاش دانشمندان برای استفاده از این دستاورد کم کم به ثمر می نشیند تا اینکه در سال 1876 میلادی گراهام بل موفق می شود برای نخستین بار به کمک انرژی الکتریکی صوت را منتقل کند و تلفن اختراعی خود را به ثبت برساند.

اولین مکالمه بین گراهام بل و دستیارش واتسون که آن سر سیم بوده، صورت می گیرد و گراهام بل این جمله را می گوید.:

Mr. Watson come here, l want you.

(اقای واتسون اینجا بیایید، من به شما احتیاج دارم)

ساخت تلفن در آن زمان به هزینه زیادی نیاز داشته و ساخت حتی یک نمونه هم از استطاعت گراهام بل و دستیارش بدور بوده است، چه رسد به اینکه گراهام بل بخواهد یک خط تلفن برای ارتباط با معشوقه اش بکشد.

(بیشتر مطالب این بخش از منابع سوئدی در رابطه با تاریخ تلفن ترجمه شده است)

تلفن در ایران

ناصرالدین شاه در یادداشت های خود در شرح وقایع جمادی الاخر سال 1302 به تلفن اشاره می کند که ره آورد سفر فرنگ معین الملک (سفیر ایران در عثمانی) بوده و از آن برای برقراری تماس از شمس العماره تا باغ سپهسالار استفاده می شد. در سال 1891 میلادی ارتباط تلفنی بین لیون و تهران برقرار می شود. و این الو (allo) یا(Hallo) از زبان فرانسه وارد زبان فارسی می شود.

ناگفته نمانده امروزه بسیاری بر این عقیده هستند که مخترع تلفن الکساندر گراهام بل نبوده بلکه شخصی بنام Charles Bourseul است که تلفن را 22 سال قبل از وی اختراع کرده است. در سال 2001 گنگره آمریکا به این نتیجه رسید که مخترع واقعی تلفن شخصی بنام Antonio Meucci است که ملیت ایتالیایی - آمریکایی داشته است.

امیدوارم این نوشته کمکی کند که هر چیز را به سادگی قبول نکنیم و اطلاعات غلط را انتشار ندهیم.

(استفاده از این متن در هر جای دیگری غیر از سرزمین مادری. خانه پدری و سایت "بافت شهر من" غیر اخلاقی است و در فرهنگ ما بافتی ها جایی ندارد)

با سپاس عبدالرضا بهادری

منبع :سایت بافت من